• 34 3281 122
  • promocja@klomnice.pl
  • Kłomnice, ul. Strażacka 20

Spadziowy

Miód spadziowy, w odróżnieniu od miodów nektarowych, nie powstaje z nektaru kwiatów, ale ze spadzi, czyli soku drzew przetworzonego przez owady, zarówno tych iglastych, jak i liściastych.

Miód spadziowy – czym jest spadź?

To inaczej sok roślinny pobrany przez owady żerujące na liściach, gałęziach i igłach drzew. Zostaje on przez nie przetworzony, a następnie wydalony w postaci płynu o słodkim posmaku (owady te nie trawią bowiem cukrów, zadowalając się białkami pobieranymi z soku), a krople osiadają na liściach.

Wśród owadów biorących udział w procesie powstawania spadzi wyróżniamy mszyce, czerwce oraz miodówki. Słodycz spadzi wabi pszczoły, które zbierają ją z liści i gałęzi i transportują do ula. Tam ulega ona dalszej fermentacji i zamienia się w produkt ostateczny – miód spadziowy.

Dzięki temu, że miód ten powstaje z drzew znajdujących się w najczystszych lasach, można poczuć zapach żywicy i igliwia. Miód spadziowy możemy podzielić na dwa gatunki. Jest to tzw. spadź liściasta, która pochodzi najczęściej z drzew lipy oraz spadź iglasta, zazwyczaj świerkowa i jodłowa.

Miód spadziowy różni się od innych nie tylko walorami zdrowotnymi, ale również i ceną. Jest zazwyczaj droższy od pozostałych rodzajów miodu, co wynika z słabej dostępności spadzi. W niektórych obszarach Polski jest ona spotykana raptem raz na kilka lat. To wpływa na unikatowość tego rodzaju miodu, a co za tym idzie także na jego cenę.

Spadź pojawia się niemal wyłącznie latem, do tego nie zawsze w tym samym miejscu, gdzie już kiedyś została zlokalizowana. Wciąż nie znaleziono odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak się dzieje.

Ze względu na dużą zawartość składników odżywczych i zdrowotnych, miód spadziowy jest często nazywany miodem „królewskim”. Jest niezwykle wartościowym produktem dla zdrowia człowieka. Zawiera 9 razy więcej biopierwiastków niż miody nektarowe!

Występują one w łatwo przyswajalnej postaci, a są nimi: potas, wapń, sód, fosfor, magnez i mangan. Może posiadać dwukrotnie więcej glukozy niż fruktozy. Jako jedyny zawiera srebro, cynę, molibden i wanad.

W porównaniu z miodami nektarowymi ma dwukrotnie więcej białek, aminokwasów i enzymów, a także występują w nim niewielkie ilości witaminy A, B2, B6, C, PP i K. Gwajakol pochodzący ze spadzi jodłowej nadaje mu właściwości przeciwbakteryjne i wykrztuśne.

W składzie chemicznym samej spadzi odnaleźć można między innymi: glukozę, sacharozę, galaktozę, białka oraz rozliczne aminokwasy (np. kwas glutaminowy, glicynę lub serynę). Występują również tlenki potasu, wapń, sód, magnez, żelazo oraz witamina B. Spadź nie jest na ogół zjadana przez pszczoły z racji obecności licznych substancji, które są dla tych owadów ciężkostrawne.

Warto wiedzieć

Ciekawe jest, że miód spadziowy polecany jest nawet przez stomatologów, ponieważ zapobiega tworzeniu się kamienia nazębnego.

Miód spadziowy – jak go stosować

Dzięki swoim właściwościom zdrowotnym miód spadziowy ma szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym. Już jedna łyżka dziennie wpłynie na lepsze funkcjonowanie organizmu.

Spożywanie miodu zmniejsza trujący wpływ kawy, herbaty, alkoholu czy tytoniu na organizm. Miód spadziowy z drzew liściastych pomaga w regulacji przemiany materii.

Reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie, polepsza krążenie.

Poprawia pracę nerek.

Miód spadziowy ma właściwości, które przyspieszają gojenie ran, oparzeń i odmrożeń.

Zmniejsza napięcie nerwowe i działa uspokajająco. Dodatkowo miód spadziowy pomaga w stanach niepokoju i bezsenności.

Miód spadziowy iglasty wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i łagodzące uporczywy kaszel. Właściwość ta dobrze wpływa na walkę z przeziębieniem, jak i poważniejszymi chorobami, na przykład zapaleniem płuc.

Jest doskonały na wzmocnienie odporności i posiada właściwości odtruwające (dlatego polecany jest osobom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia). Z tego powodu podawany jest górnikom pracującym w kopalniach uranu, ponieważ przeciwdziała skutkom napromieniowania. Polecany jest też osobom po kuracjach antybiotykowych i sterydowych.

Jest stosowany jako naturalny środek przeciwnowotworowy.

Co ciekawe, miód ten posiada więcej węglowodanów niż cukier i jednocześnie mniej kalorii, dlatego doskonale nadaje się na alternatywę przy słodzeniu napojów.

Jest również pomocny w leczeniu astmy i kamicy nerkowej.

Zawarte w nim olejki eteryczne nadają mu cennych właściwości w leczeniu nerwicy serca, a także zapalenia gruczołu krokowego.

Miód spadziowy – krystalizacja

Miody o pochodzeniu spadziowym mają dwojakie właściwości krystalizacyjne. Te powstające w okresie wiosennym (jest ich stosunkowo niewiele) mają tendencję do nieregularnego przebiegu tego procesu. W efekcie powstają jedynie pojedyncze, małe grudki kryształków. Można rozpoznać je po jaśniejszej barwie.

Z kolei miody spadziowe, powstające latem (większość), łatwiej ulegają procesowi krystalizacji. W efekcie na dole słoika powstaje ciało stałe, na górze zaś nadal gromadzi się płynna warstwa substancji.

Intrygujący jest fakt, że za powstawanie spadzi odpowiadają owady, które są w istocie szkodnikami dla roślin i drzew. Używają one soku roślinnego do własnych celów – przede wszystkim pobierają z niego białka. Zaś to, co im niepotrzebne – a więc cukry, wydalają, z czego korzystają pszczoły, a za ich pośrednictwem człowiek.

Miód spadziowy – rodzaje

Miody spadziowe nie są jednorodne. Różnią się pochodzeniem soku roślinnego, z którego powstała spadź: z drzew iglastych bądź też liściastych. W zależności od tego różnią się między sobą cechami wizualnymi oraz właściwościami.

W zakresie swej konsystencji miód spadziowy charakteryzuje się znaczną lepkością i gęstszą konsystencją od tej, która cechują się miody nektarowe. To z kolei wpływa na wagę tego rodzaju miodów – są one nieco cięższe od innych typów miodowych łakoci.

Ciekawostką jest, że pszczoły zbierają spadź tylko w lasach najmniej zanieczyszczonych przez człowieka.

Miód spadziowy iglasty jest łagodniejszy w smaku, smak liściastego jest mocno żywiczny. W obu rodzajach miodu spadziowego daje się odczuć charakterystyczną woń żywicy oraz igliwia. Aromat ten jest cechą charakterystyczną miodów spadziowych.

Miód spadziowy iglasty ma łagodniejszy smak. Ma charakterystyczny kolor – ciemny z zielonkawym lub szarym odcieniem, przez brąz aż po kolor czarny . Najczęściej uzyskuje się go z jodły, świerków, sosny lub modrzewia.

Ten rodzaj miodu jest stosunkowo mało słodki, sporadycznie może wykazywać posmak gorzkawy lub kwaśny.

Stosować miód spadziowy iglasty można w walce z następującymi schorzeniami i zaburzeniami organizmu: chorobami dróg oddechowych, reumatyzmem, schorzeniami nerek i układu krążenia, chorobami serca, przewodu pokarmowego oraz w nerwicach.

Spożywanie miodu spadziowego iglastego zalecane jest także anemikom oraz osobom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Szczególnie przydatny może być również – jak substancja wspomagająca – dla osób przechodzących okres rekonwalescencji zdrowotnej. W przeciwieństwie do miodów o pochodzeniu nektarowym miód ze spadzi iglastej cechuje wysoka zawartość bezcennych naturalnych antybiotyków.

Miód pozyskiwany z drzew liściastych ma barwę złocistożółtą. Barwa ta ciemnieje pod wpływem światła i tlenu.

Najczęściej spadź z drzew liściastych zbiera się w Polsce z lipy, klonów oraz dębów. Aromat tego miodu jest łagodny, delikatny, kwiatowy. Jego smak z kolei jest dość specyficzny, nie każdy go polubi.

Informacje pochodzą z portalu www.poradnikzdrowie.pl