• 34 3281 122
  • promocja@klomnice.pl
  • Kłomnice, ul. Strażacka 20

Gryczany

Miód gryczany jest jednym z najwartościowszych miodów. Znane są zwłaszcza jego właściwości lecznicze. Ma charakterystyczną ciemną barwę i ostry smak. Zawiera witaminy i minerały łatwo przyswajalne przez człowieka. Stosowany jest zwłaszcza w chorobach układu krążenia, chorobach skóry oraz na kaszel. Poznajcie właściwości miodu gryczanego.

Miód gryczany ma kolor mocnej herbaty. Przechowywany przez dłuższy czas w miejscu, w którym jest możliwy dostęp światła, zmienia barwę z ciemnobrunatnej do prawie czarnej. Jest więc jednym z najciemniejszych miodów. Rozpoznać go można również po intensywnym zapachu kwiatów gryki. Zalicza się do miodów nektarowych (kwiatowych).

Miód gryczany jest ostry, słodki i lekko piekący w smaku. Zawiera ponad 50% fruktozy i aż 46% glukozy. Miód gryczany zbiera się z ula pod koniec lipca.

Pszczelarze pozyskują miód gryczany z gryki zwyczajnej (łac. Fagopyrum esculentum, Fagopyrum sagittatum). Jest to rosnąca w klimacie umiarkowanym roślina jednoroczna z rodziny rdestowatych. Wywodzi się z obszarów wschodniej i środkowej Azji. W Polsce gryka zwyczajna występuje głównie w uprawie. Okres kwitnienia przypada od lipca do sierpnia. Roślina ma drobne kwiaty koloru białego, różowego bądź czerwonego.

Gryka zwyczajna uchodzi za roślinę leczniczą. Zapylają ją przede wszystkim pszczoły oraz muchówki. Należy do roślin miododajnych.

Miód gryczany – jak stosować

Łyżkę miodu gryczanego dobrze jest rozpuścić w szklance letniej wody wieczorem po to, żeby spożyć go na czczo z rana na 30 minut przed śniadaniem. Taka kilkutygodniowa (np. 3-tygodniowa) kuracja poprawi nasza odporność, wygląd skóry, trawienie, stan naczyń włosowatych, samopoczucie.

Całkowite trawienie miodu gryczanego trwa poniżej 2 godzin, lecz jego główna masa (cukry proste) w czasie 15-20 minut są we krwi. Dłuższego trawienia wymaga tylko 2-4% masy miodu gryczanego.

Zaobserwowano, że regularne stosowanie miodu gryczanego u często chorujących dzieci i osób starszych, po 3 tygodniach stosowania kuracji miodowej wpłynęło zdecydowanie na poprawę stanu zdrowia.

Szklanka wody w temperaturze 40°C  (przy wyższych temperaturach miód traci właściwości lecznicze) z łyżeczką miodu dobrze podziała na niestrawność, ból brzucha, wzdęcia, biegunkę i kłopoty z perystaltyką jelit.

W stanach chorobowych (kaszel, przeziębienie) można stosować 1–2 łyżki miodu gryczanego (a nawet więcej, jeśli nie ma skutków ubocznych) 3 razy dziennie. Profilaktycznie mogą to być 1–2 łyżki stołowe na dzień.

Wypróbuj

Miód gryczany jest świetnym kosmetykiem. Można go dodać do gotowych maseczek na twarz albo nałożyć bezpośrednio. Można również mieszać go z maskami do włosów, aby podnieść ich wartości odżywcze i nawilżyć włosy.

Miód sprawdzi się w problemach z łupieżem, ponieważ oczyszcza skórę głowy z martwych komórek i bakterii. Po zmieszaniu miodu gryczanego z cukrem, uzyska się peeling, który można stosować na twarz i całe ciało, ponieważ drobinki cukru zetrą martwy naskórek, a miód zapobiegnie ewentualnym podrażnieniom, rozjaśni i nawilży skórę.

Miód gryczany zawiera zwykle większą ilość wody, dlatego normy ustalają górną granicę zawartości wody na 23%. Czasami po skrystalizowaniu miodu na jego powierzchni tworzy się warstwa miodu rzadkiego nieskrystalizowanego, dokładnie oddzielona od części skrystalizowanej. Robi się tak tylko wtedy, gdy miód zawiera zbyt dużą ilość wody, lub jeżeli miód krystalizuje w wysokich temperaturach. Dlatego ważne jest, aby miód przechowywać w temperaturze 4-10°C.

Miód w czasie krystalizacji zmniejsza swoją objętość, co powoduje odstawanie od ścianki słoika. Zdarza się, że ślady powietrza w górnej części słoika są efektem obecności drożdżaków w miodzie. Odbarwienia takie nie są oznaką żadnych nieprawidłowości – ich obecność nie ma nic wspólnego z jakością miodu.

Ze względu na ostry smak i zapach dzieci nie przepadają za miodem gryczanym. Jednak duża ilość biosubstancji i mikroelementów, substancji odpornościowych i innych w otoczeniu łatwo przyswajalnej glukozy sprawia, że miód ten ma najwyższą wśród miodów przydatność w leczeniu anemii u dzieci i dorosłych, a także wzmocnienia układu odpornościowego.

Miód gryczany jest wysokokaloryczny, ponieważ w 100 g produktu jest aż 340 kalorii. Są to jednak cukry proste, które wchłaniają się z krwiobiegu, więc aż 80% z nich organizm spala całkowicie. Z tego powodu miód gryczany polecany jest osobom, które mają chorą wątrobę lub walczą z nadwagą, jest on bowiem zdrowszy od cukru białego, ponieważ oszczędza wątrobę. Nie zawiera tłuszczu, błonnika ani sodu.

Osoby z łagodnymi postaciami cukrzycy (nieinsulinozależnymi) ze względu na wysoką zawartość fruktozy mogą jeść miód gryczany, warto jednak uprzednio skonsultować się w tej sprawie z lekarzem.

Miód gryczany ze względu na znaczną zawartość kwasów znalazł również zastosowanie przy wyrobie miodów pitnych.

Ze względu na dużą zawartość substancji lotnych, pochodnych olejków eterycznych, dużą ilość soli mineralnych oraz inhibin, rutyny, enzymów, hormonów i innych substancji o właściwościach odżywczych i leczniczych, miód ten zakwalifikowany jest (obok miodu spadziowego) do najbardziej wartościowych.

W porównaniu z innymi miodami kwiatowymi miód gryczany ma wyższą zawartość substancji odpornościowych (inhibiny) oraz pierwiastków takich jak: żelazo, magnez, fosfor, potas, mangan, bor, sód, miedź, cynk, wanad, krzem i inne. Jest dobrym źródłem witaminy C, witamin z grupy B (zwłaszcza B1, B2 i PP). Miód gryczany zawiera enzymy – amylazy, fosfatazy, inwertazy.

Choć wydawać by się mogło, że zawartość tych substancji w miodzie gryczanym jest stosunkowo niewielka (mimo że jedna z najwyższych wsród miodów), lecz ich prawie 100% przyswajalność sprawia, iż mogą one odgrywać istotną rolę, jeśli miód ten spożywa się często i regularnie.

Tak jak wszystkie miody ciemne miód gryczany zawiera dużo soli mineralnych, których ilość kształtuje się w granicach 1.5-2%.

Miód gryczany zawiera rutynę. Z tego powodu do spożywania miodu gryczanego zachęca się między innymi osoby starsze, osoby ze zdiagnozowaną miażdżycą i znajdujące się w grupie ryzyka chorób serca. Cukry proste w nim zawarte są łatwo wchłaniane do krwiobiegu i odżywiają mięsień sercowy. Według ostatnich badań rutyna może zapobiegać nadmiernej krzepliwości krwi i być wykorzystana w profilaktyce u pacjentów zagrożonych udarami i zawałami serca. Rutyna wzmacnia i uszczelnia najmniejsze naczynia krwionośne, czyli naczynia włosowate. Rutyna poprawia również przyswajalność witaminy C, zapobiegając jej rozkładowi, i przyspiesza gojenie ran. Poprawia również elastyczność ścian wszystkich naczyń krwionośnych, co zapobiega pojawianiu się obrzęków i opuchnięć (szczególnie w obrębie nóg). Jako flawonoid rutyna wykazuje działanie antyoksydacyjne, zwalczając wolne rodniki. Chroni to przed uszkodzeniem nie tylko naczynia, ale też wszystkie komórki naszego organizmu.

Systematyczne spożywanie tego produktu powoduje wzrost hemoglobiny we krwi oraz wspomaga rekonwalescencję po wyczerpujących chorobach, wspomaga procesy odnowy.

Miód gryczany wykazuje dużą skuteczność w leczeniu kaszlu, grypy i przeziebienia, ponieważ jest jednym z najlepszych naturalnych antybiotyków.

Ochrania i odtruwa wątrobę. Za to działanie odpowiedzialne są znowu cukry proste zawarte w miodzie.

Z uwagi na wyższą niż w innych miodach zawartość choliny, miód gryczany zabezpiecza organizm przed jej niedoborem, a tym samym chroni wątrobę i nerki.

Skraca okres rekonwalescencji po złamaniach kości i przyśpiesza gojenie się ran.

Miód gryczany zmniejsza szkodliwość używek (kawa, herbata, alkohol, nikotyna), odtruwa, usuwa ołów i pierwiastki promieniotwórcze z surowicy krwi i działa antynowotworowo.

Reguluje pracę układu nerwowego, poprawia samopoczucie, ułatwia koncentrację, niweluje stany napięcia psychicznego.

Informacje pochodzą z portalu www.poradnikzdrowie.pl